De Kennis van Carnaval

De zomer van 1980 scheen om niets te houden dan voor de deze jonge mens te beloven. Enkel één jaar uit middelbare school was het een gemakkelijk besluit voor me om een jaar uit alvorens te verwijderen naar universiteit te gaan. Heck, ik genoeg jong was om van te genieten en wilde het land reizen en zien terwijl ik de kans had. Het voordien jaar, enkel uit middelbare school, had ik een baan als Carnaval arbeider of carnie genomen aangezien zij gekend zijn. Het gaf me de kans aan schlep over land en wordt betaald in het proces. Zijn een carnie kan af en toe grueling zijn. U slaapt in pop omhooggaande aanhangwagens en drank en partij zoals rockstars zonder het voordeel van groupies. Het hangen uit met carnies gaf me tweede gedachten over ooit het laten van mijn jonge geitjes op pretparkritten gaan, maar zij waren een pretbos van kerels en ik genoot van hun bedrijf. Ik deed het carnieding vijf maanden die mijn manier van de Kust van het Oosten aan het Westen in het proces maken. Na het terugkeren aan New Jersey van mijn linkerkustfinale, bewoog ik me in een aanhangwagen die ik met een vriend van middelbare school heb gedeeld. Het was strak, maar er was enkel genoeg ruimte voor mijn gitaar mijn blauwverslagen en me. Ik kocht een oude BSA Gouden Ster 650 motorfiets en besteedde het begin dat van 1980 boven en beneden de Kust van het Oosten reist aan de fiets. U kon altijd vertellen waar ik het laatst het door de olievlekken op de bestrating had geparkeerd, maar het liep goed en wat nog belangrijker is, keek het koele vloek. Door de zomer terug had geregeld die ik in New Jersey, zich verheugt op het krijgen in zoveel mogelijk tijd op de kust van Jersey alvorens naar school in de herfst af te gaan. Tegen Augustus dat ik heb gehaat om moeten zeggen ik werd vermoeid van het drinken en toevallig geslacht, maar het leven als het was mijn laatste zomer ter wereld begon om me in te halen. Ik zou in studiewijze moeten volgende maand worden en ik begon om neer bij mijn het partying bij de kust te verlichten. Ik maakte plannen om naar de Markt Flemington in Flemington New Jersey in recent Augustus te gaan. Dit zou me een dag van relatieve ontspanning en een kans geven om mijn oude carnievrienden van de voordien zomer in te halen. Het was iets ik opme werkelijk verheugde. Het was een warme Vrijdag ochtend de dag die ik aan de markt ben vertrokken. Het was reeds bijna 80 graden door elf of zo toen ik op mijn BSA kreeg en vertrok. De zonafstraffing neer op mijn beerwapens voelde zo goed. Ik begon om te denken hoe ik deze wegreizen op de fiets ging missen zodra ik universiteit begon. Ik was bepaald ik zou hebben weinig tijd voor veel buiten het bestuderen. Na een ongeveer uur op de weg die ik op Route 202 met it' heb gekregen; s rollende heuvels. Aangezien ik bergaf het gaspedaal op de lange rek opende, veroorzaakte de wind de kokers en de rug wild van mijn T-shirt aan klep in de wind. Het voelde zo goed aangezien de temperatuur 80 onderhand merkt had overgegaan en de meeslepende wind een welkome hulp was. Het gebrul van de pijpen was de perfecte sound-track voor wat mijn laatste belangrijke zomerexcursie moest zijn tienergangbang. Na het aankomen bij de markt, parkeerde ik de fiets en maakte mijn manier door de belangrijkste ingang. Ik plande bij het doorbrengen van een paaruren met mijn carnievrienden en daarna over een uur dat enkele tentoongestelde voorwerpen controleert herinner ik dierbaar aan het zijn van. Ik maakte onmiddellijk mijn manier naar de rug waar de pop-up aanhangwagens werden geparkeerd. Ik wist minstens enkele carnies daar, waarschijnlijk het drinken bier zouden hangen, terwijl de rest de ritten in werking stelde. Ik klopte op de aanhangwagendeur en werd onmiddellijk begroet door een oude medewerker, Jose. " De oude Amigo van Hey, geen see." Jose zei, " Vorder in bro." Ik werd behandeld als lang verloren broer het naar huis terugkeren van oorlog. Wij zaten en spraken. Het bier stroomde vrij en de tijd ging snel over. De mensen kwamen en gingen aangezien zij gingen de kerels verlichten die de ritten werken. Alvorens ik hadden bijna het wist vier uren overgegaan. Na heel wat het koesteren en goed-byes-goed I verliet de aanhangwagen. Ik wist het waarschijnlijk de laatste tijd zou zijn dat ik het grootste deel van die kerels zag. Ik wandelde op de belangrijkste belemmering en maakte langzaam mijn manier naar de cabines met hun diverse spelen. Ik hield bij een Italiaanse ijstribune op en kocht me een Italiaans ijs om van de hitte te verfrissen. Aangezien ik voor mijn ijs betaalde, hoorde ik een stem. " Hey, kreeg ik zelfde shirt." Een mooie vrouwelijke bovengenoemde stem. Ik draaide en zag een mooi meisje ongeveer twintig jaar oud met lang zwart haar en grote bruine ogen. Zij droeg een roze T-shirt en verdween jeans langzaam. Het was duidelijk dat het enige ding dat haar verwaande uitsteeksels behandelt de T-shirt was tienergangbang. Zij had roze vingernagelpoetsmiddel met zilver schitteren en een zilveren halsband. Buiten dat droeg zij geen juwelen of make-up behalve heldere rode lippenstift. Haar slank lichaam en kleine borsten maakten haar jonger lijken dan haar twintig jaar. Zij had een jeugdige kracht en een snelle, sluwe glimlach die zelfs het hardste hart konden smelten. " Ik kocht enkel het zelfde overhemd zoals you." Zij trok een T-shirt uit een plastic zak. Het had het embleem van de popgroep ' Who' op het. " Koel Oh, u een Who ventilator ook? " Ik vroeg. " Yes." Wij begonnen converserend en kwamen te weten wij gelijkaardige muzikale smaken hadden. Zij vertelde me haar naam Cindy was en zij in de volgende stad met haar ouders leefde. Wij begonnen langs het delen van een Italiaans ijs te lopen. Wij gingen door het gebied over dat de dieren bevat, aangezien Cindy de paarden wilde zien tienergangbang. Daarna leidden wij op de belangrijkste gang en hielden bij de cabine op waar u naar clown' streeft; s mond met waterpistol. Het water dat clown' ingaat; s de mond veroorzaakt een bal om toe te nemen en een klok te bellen. De eerste persoon om de klok te bellen wint een prijs. Ik overhandigde het meisje achter de tegen twee kaartjes en Cindy en I elk grepen een waterpistool. Ik won snel als kloksport. " Wat wilt u? " Ik vroeg Cindy. Ik had een keus van prijzen. " I' ll neem de kleine beer op left." Zij vertelde het meisje dat de tribune in werking stelt. Cindy nam haar teddybeer en wij wandelden voorwaarts beneden de belangrijkste belemmering die nu en dan bij diverse cabines ophoudt. Wij hielden op en kregen een trechtercake die wij deelden aangezien wij naar het gebied liepen waar de ritten waren. " Ooh, een vrolijk-gaan-ronde! Let' s gaat on." Cindy riep uit. Na het geven van de exploitant de kaartjes, vonden wij elk een paard. De rit begon aangezien de muziek schetteerde. De rit bouwde langzaam snelheid op, aangezien de lichten een onduidelijk beeld werden. De Carnaval muziek verdronk volledig uit de geluiden van de menigte en de dieren in hun boxen onder de maanbeschenen hemel. Cindy zou omhoog bij gelegenheid bereiken en zou proberen om een ring te grijpen. Aangezien zij in de stijgbeugels opstond zou haar T-shirt achter berijden haar omhoog en haar uitsteeksels zouden tegen de doek drukken die terug de enige dingsholding hen was. Zij was alle glimlachen en giecheelt. Wij gingen rond een paar keer en als muziek en steken wond aan neer, demonteerden wij en verenigden de menigte op de bezige doorgang weer. tienergangbang